“ส่งลูกให้ผมเถอะ” พรรณรายไม่อาจส่งเด็กคนนี้ให้ลีโอนาร์ดได้ แววตาของลูกมองเธอมันทำให้เธอทำอย่างนั้นไม่ลง “ลูกสาวของคุณเธอนอนอยู่ตรงนี้นะ” ลีโอนาร์ดที่อุ้มลูกสาวนอนไว้ข้างๆ เธอก็หัวใจสั่นสะท้านแทบขาดสะบั้น เพราะลูกสาวตัวน้อยก็น่ารักน่าชังเหลือเกิน “คุณจะไปแล้วใช่ไหม” เธอถามคำเดิม น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ แขนทั้งสองข้างไร้เรี่ยวแรงไม่อาจทำใจส่งลูกชายให้กับลีโอนาร์ด “คุณก็รู้ว่าผมเองก็ไม่อยากทำแบบนี้” ลีโอนาร์ดค่อยๆ อุ้มลูกชายออกจากตักของหญิงสาวๆ แล้วบอกให้เธออุ้มลูกสาวเอาไว้ เขาจะพาลูกชายไปแล้ว พอลูกชายไปอยู่ในอ้อมแขนของเขาก็พาจากไปทันทีโดยไม่มีคำลา พรรณรายร้องไห้โฮอุ้มลูกสาวคนเล็กได้ก็ถอดสายน้ำเหลือวิ่งตามออกไปไม่ห่วงว่าตอนนี้ตัวเองจะเจ็บแผลมากขนาดไหน หัวใจของเธอมันสลายแน่ถ้าไม่ไปตามเขากลับคืนมา “ลีโอ!”