‘ธาวิน’ เฝ้าตามหาตัวอดีตคนรักพร้อมครอบครัวของหล่อนมานานนับห้าปี เพื่อแก้แค้นที่บิดาของหล่อนแอบยักยอกเงินบริษัท ทันทีที่เจอเขาร้ายใส่หล่อนสารพัด ร้าย... จนหัวใจของ ‘กษมา’ แทบอดทนแบกรับไม่ไหว หล่อนเสียใจเพราะทั้งหัวใจยังรักเขาไม่ต่างจากวันวาน ยังรัก... หากแต่ต้องเก็บงำความลับไว้เพราะเขามีผู้หญิงคนใหม่อยู่เคียงข้างกายแล้ว ส่วนหล่อนนั้นยังไม่มีใคร ยังเฝ้าอดทนแบกรับความร้ายกาจจากเขาเพื่อที่สักวันหนึ่งหวังว่าจะได้กลับไปหา ‘ธาวิน’ เด็กชายตัวน้อยที่เลือดเนื้อเชื้อไขครึ่งหนึ่งเป็นของเขา! “ยังเจ็บอยู่จะทำเก่งลงจากเตียงไปไหนฮะ!!” “ไปไหนก็ได้ที่ไม่มีคุณ!” “ปากดี!” ธาวินตะคอกใส่หน้ากษมา กดหัวไหล่หล่อนแรงขึ้นให้นอนราบลงบนเตียงกว้างเช่นเดิม “นอนลงไป แล้วอย่าขัดคำสั่งฉันถ้าไม่อยากเจอดีเหมือนวันนั้น” “คนเลว!” กษมาต่อว่าน้ำตาคลอ ธาวินวางเข่าหนาลงขอบเตียง ก่อนจะพากายกำยำตามมาคร่อมร่างหล่อนไว้ “เออ ก็ไอ้เลวคนนี้แหละที่เป็นผัวของเธอ!” “ฉันไม่นับ..” กษมาเอ่ยด้วยเสียงสั่นเครือน้ำตาหยาดใสไหลพราก