นายแพทย์วิทยา เดชาวัฒนสกุล หมอหนุ่มรูปหล่อแสนดีจิตใจขาวสะอาด เขาฝังใจกับรักครั้งเก่า และไม่คิดว่าตัวเองจะรักใครได้อีก แต่เขากลับเจอคำสั่งวิวาห์ที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ทำให้เขาต้องมาใช้ชีวิตคู่กับเธอที่เขาไม่อยากรู้จัก อรณิชา วรโชติ มัณฑนากรสาวสวย เธอมีคนรักอยู่แล้ว แต่ถูกบังคับให้แต่งงานกับชายหนุ่มอีกคนที่เธอรู้สึกว่าเขาช่างหยิ่งและเย็นชา ที่สำคัญเขายังฝังใจกับคนรักเก่าจนไม่มีที่ว่างในหัวใจสำหรับเธอเลยสักนิด เมื่อมาถึงห้องนอนใหญ่ วิทยากระชากประตูให้เปิดออกแล้วลากคนตัวเล็กเข้าไปกับเขา พร้อมทั้งกดล็อกทันที จากนั้นก็เหวี่ยงร่างบางในมือลงไปที่เตียงกว้างของเขาเต็มแรงอย่างไร้ความปราณี “โอ๊ย! คุณวิทยา อรเจ็บนะ” คนตัวเล็กกระเด็นกระดอนไปบนที่นอนตามแรงเหวี่ยงของชายหนุ่มที่ตอนนี้ความโกรธเข้าครอบคลุมจนแทบไม่มีสติ “นี่มันยังน้อยไปด้วยซ้ำถ้าเทียบกับความปากพล่อยของคุณ” วิทยาบอกเสียงกร้าวพร้อมทั้งก้าวตามร่างบางขึ้นไปบนเตียงด้วยท่าทีคุกคาม “อรขอโทษที่โกหกคุณเรื่องหนีออกไปทำงาน” อรณิชารีบบอกปากคอสั่นรู้สึกหวาดกลัวเขาขึ้นมาจับใจ ก่อนจะรีบขยับตัวลุกขึ้นนั่งเพื่อตั้งท่าจะหนี แต่ยังช้ากว่าคนตัวใหญ่ที่คว้าหมับที่แขนเรียวของเธอแล้วกระชากเข้าไปในวงแขนแกร่ง “มันไม่ใช่แค่นั้น อรณิชา!” หมอหนุ่มบีบกำแขนเล็กๆ ของเธอจนแทบจะแหลกคามือด้วยแรงโทสะ “แล้วอะไรอีกล่ะ” คนถูกบีบตวัดเสียงถามอย่างไม่พอใจ เพราะเธอเริ่มเจ็บแขนจนเกินจะทนแล้ว “ก็ไอ้เรื่องที่แฟนคุณพูดยังไงล่ะ” เสียงเข้มเฉลยให้ฟังด้วยความโกรธจัด พร้อมทั้งรวบเอวบางเข้ามาชิดร่างกำยำของเขาโดยไม่สนอาการขัดขืนกระฟัดกระเฟียดของเธอ “นนท์...” เสียงหวานครางเรียกชื่อชายหนุ่มที่อีกฝ่ายพูดถึง แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าฝ่ายนั้นพูดอะไรก่อนที่หมอหนุ่มจะออกอาการโกรธจัดขนาดนี้ ‘โถ่ นนท์ จะฆ่าอรหรือไงนะ ถึงได้พูดไปแบบนั้น’ “ใช่! ไอ้นนท์ของคุณมันจะตอกย้ำว่าผมไม่ใช่ผัวที่มีสิทธิ์ในตัวคุณได้ยังไง ถ้าคุณไม่ไปเล่าเรื่องข้อตกลงของเราให้มันฟัง” คนโกรธจัดบอกเสียงรอดไรฟัน ดวงตาคมวาวโรจน์ขึ้นมาทันทีเมื่อพูดถึงตรงนี้ “อะ อรไม่รู้ อรไม่ได้บอกอะไรกับนนท์เลยนะ” เสียงสั่นบอกกลับไปห้วนๆ “ในเมื่อคุณไม่รักษาสัญญา ผมก็จะไม่รักษาคำพูดด้วยเหมือนกัน... วันนี้ผมจะแตะต้องเรือนร่างของคุณทุกตารางนิ้วเลย... ผมสาบาน!” วิทยาบอกพร้อมทั้งใช้สายตาโลมเลียเธออย่างไม่ปิดบัง จนคนถูกมองขนลุกเกรียว