มหาวิถี มหาวิถีนั้นไม่ยากหากไม่เลือกสรร เมื่อปราศจากทั้งรักและชังแล้วทุกอย่างจะกระจ่างแจ้งและเปิดเผยออกมา อย่างไรก็ตามถ้าหากมีการแยกแยะแม้เพียงนิดเดียว สวรรค์กับโลกจะต่างกันลิบลับ ถ้าท่านปรารถนาจะเห็นสิ่งที่เป็นจริง จงอย่ายึดติดกับความเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย การดิ้นรนของผู้ที่รักหรือชังนั้นเกิดจากความเจ็บป่วยทางจิต เรากำลังจะเข้าสู่โลกอันงดงามของอาจารย์เซนผู้มีจิตว่าง ซองซานเป็นสังฆปรินายกองค์ที่๓ของพุทธศาสนานิกายเซน เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับซองซานมากนัก ซึ่งก็ควรเป็นเช่นนั้น เพราะว่าประวัติศาสตร์จะบันทึกแต่ความรุนแรงเท่านั้น ไม่ได้บันทึกสิ่งที่เงียบสงบ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้อยู่ในบันทึกทั้งหมด เนื่องจากเขาไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งแห่งความบ้าคลั่งของเรา ซองซานเป็นพระที่จาริกแสวงบุญตลอดชีวิต ไม่เคยอยู่เป็นที่เขาผ่านไป เคลื่อนที่ไป เหมือนกับแม่น้ำ ไม่ใช่สระน้ำที่อยู่กับที่ เขาเคลื่อนที่ตลอดไป นั่นคือความหมายของคำว่าผู้จาริกแสวงบุญในทางพุทธศาสนา คือ ควรปราศจากที่อยู่อาศัยไม่เฉพาะโลกภายนอกเท่านั้น แต่รวมทั้งโลกภายในด้วย เพราะว่าเมื่อไรก็ตามที่สร้างบ้านขึ้นมาท่านจะผูกพันอยู่กับมัน ผู้ที่จากริกแสวงบุญจะไม่มีถิ่นฐาน ไม่มีบ้าน แต่ทั้งจักรวาลนี้คือบ้านของเขา ถึงแม้เมื่อได้รับการยอมรับว่าเป็นผู้รู้แจ้งแล้ว ซองซานก็ยังดำเนินอยู่บนวิถีของขอทาน ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ เขาเป็นคนธรรมดาๆเป็นคนที่ดำเนินไปตามวิถีแห่งเต๋าสิ่งหนึ่งที่ควรระลึกเอาไว้ก็คือ เซนเป็นพันธุ์ผสม เช่นเดียวกับดอกไม้ที่เกิดจากการผสมข้ามสายพันธุ์จะงดงามมากขึ้น เด็กลูกครึ่งจะงดงามมากขึ้น นั่นคือสิ่งที่เซนเป็นอยู่ เซนเป็นพันธุ์ผสมที่เกิดจากปัญญาของพระพุทธเจ้าและเหลาจื๊อ มันเป็นการบรรจบกันที่ยิ่งใหญ่แล้วเกิดเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ด้วยเหตุนี้เซนจึงงดงามกว่าพุทธศาสนาและลัทธิเต๋า มันเป็นศิลปะที่เกิดจากสองสุดยอดมาพบกัน เซนไม่ใช่ทั้งพุทธและเต๋า แต่มันรวมทั้งสองเข้าไว้ด้วยกัน ชาวอินเดียเคร่งครัดในศาสนามากเกินไปนิดหน่อย เพราะศาสนามีอิทธิพลต่อจิตใจชาวอินเดียมานานมาก ศาสนาจึงกลายเป็นสิ่งสำคัญ เหลาจื๊อถูกมองว่าเป็นตัวตลก เป็นคนโง่ เขาเป็นคนที่ไม่เคร่งครัด เมื่อพุทธมาพบกับเต๋า อินเดียพบกับจีน จึงเกิดเป็นเซนขึ้นมาและซองซานผู้นี้อยู่ใกล้กับแหล่งกำเนิดดั่งเดิม เมื่อเซนได้คลอดออกมาจากมดลูก เขาเป็นผู้ส่งมอบพื้นความรู้นั้นชีวประวัติของเขาไม่มีความสำคัญเลย เพราะว่าเมื่อไรก็ตามที่บุคคลผู้หนึ่งรู้แจ้ง เขาย่อมไม่มีชีวประวัติ เขาไม่มีรูปร่างอีกต่อไป ดังนั้นการเกิดและการตายของเขาจึงไม่ใช่เรื่องสำคัญ ด้วยเหตุนี้ทางตะวันออกจึงไม่เคยกังวลเกี่ยวกับชีวประวัติหรือข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ ซึ่งต่างจากทางตะวันตกที่ผู้คนสนใจในสิ่งไม่สำคัญ ซองซานเกิดเมื่อไร? ปีไหน? ตายเมื่อไร? มันไม่ได้ทำให้เกิดความแตกต่างหรือมีความสำคัญอะไรเลยซองซานมีความสำคัญ แต่ไ...