“ไปซะ” เสียงทุ้มเอ่ยอย่างอ่อนแรง หลังจากที่มือหนาคว้าหมับเข้าที่ข้อมือของฉันจนคราบเลือดสีแดงเปรอะเปื้อนไปหมด ฉันขมวดคิ้วมุ่นเพ่งมองเขาอย่างไม่เข้าใจ “อะไรนะคะ” ฉันถามออกไปอย่างกล้าๆ กลัวๆ กลัว... ว่าคนตรงหน้าจะทนพิษบาดแผลไม่ไหว และกลัว... สายตาคู่คมที่จ้องมองฉันด้วยความรำคาญนั่น เขาพูดอะไรของเขา... เจ็บขนาดนี้ยังจะไล่ฉันไปไหนอีก หรือว่าบางทีสมองอาจกระทบกระเทือนจนเลอะเลือนไปแล้ว “ฉันบอกให้เธอไสหัวไปซะ!” คนบาดเจ็บตวาดใส่หน้าฉันเสียงกร้าวพร้อมกับสะบัดมือที่กุมแขนฉันออก เขาหันไปมองที่อีกฝั่งของรถราวกับกำลังกังวลว่าจะมีใครมาเห็นเราสองคนในตอนนี้ -------------------------------------------------------------------------------------- 'เฟยไฮ่' ...ลูกชายคนโตแห่งตระกูลหวัง มาเฟียที่ทรงอิทธิพลที่สุดในฮ่องกง ใครๆ ต่างก็อิจฉาชีวิตที่แสนเพอร์เฟ็กซ์ของเขา มีทั้งเงิน อำนาจ และผู้หญิงไม่เคยขาดมือ แต่คงไม่มีใครรู้ว่าสิ่งที่เขาต้องการมากที่สุด... เขาไม่เคยได้มันมาเลย ::FEIHAI:: “ยัยเด็กบ้านี่! ฟังนะ... ถ้าเธอไม่อยากโดนเก็บไปพร้อมกับฉันล่ะก็ รีบไสหัวไปจากตรงนี้ซะ” 'จินลี่' ...เด็กสาวธรรมดาที่หลงเข้ามาในสถานการณ์ที่ป่าเถื่อน เธออุตส่าห์พยายามจะช่วยชีวิตเขา แต่กลับถูกเขาด่าจนแทบหงายเงิบ ::JINLY:: “แต่คุณบาดเจ็บอยู่จะให้ฉันทิ้งคุณไปได้ไงล่ะ นี่คุณดื่มมาแน่เลยใช่มั้ยคะ”