“หนาวๆ ใส่แบบนี้แหละเนอะดีแล้ว ใส่กางเกงขาสั้นเดี๋ยวเจ้ารอยมันแอบมองขาอ่อนคุณ ผมไม่ให้ใครมองทั้งนั้นแหละผมหวง” “ทีตัวเองล่ะ” เสียงหวานต่อว่าเขาออกมาอย่างไม่เต็มเสียงนักในขณะที่ดวงหน้ารูปไข่ยังคงก้มหน้ามองปลายเท้าของตัวเองไม่ยอมสบตากับเขาและเสียงหวานที่ยังตะกุกตะกักเพราะความเขินอายและยังตั้งตัวไม่ติดในสิ่งที่เธอเพิ่งจะเคยพบเจอมันหรือเปล่าก็รู้ ถึงแม้เขาจะยุติทุกอย่างลงไปแล้วแต่ความเสียวที่ได้จากเรียวลิ้นของเขามันยังคั่งค้างอยู่ในความรู้สึกของเธอ ณ ตอนนี้ “ผมเป็นผัวคุณนะเรน ผมเห็นทุกซอกทุกมุมของตัวคุณมาแล้ว แต่คนอื่นผมไม่ยอมให้ใครมาเห็นแม้แต่ขาอ่อนของคุณแน่ ผมเห็นคนเดียวผมกินคนเดียวเท่านั้นคนอื่นไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะมอง” “กินอะไรพูดให้ดีๆ นะ” เสียงแหลมเล็กตวาดแหวเข้าใส่ด้วยความโมโหเพราะเขาเล่นเอาเรื่องที่น่าอับอายของเธอมาล้อเลียนเช่นนี้ “ก็กินกลีบส้มสองกลีบที่มีสีชมพู กินเม็ดเชอรี่สีแดงสดสวย กินน้ำหวานๆ ของคุณเหมือนอย่างที่ผมกินมาแล้วเมื่อกี้นี้ไงทูนหัว” “ยี้!!! ลามกไม่มีใครเกินเลย กินแล้วพูดออกมาแบบนี้ได้ไงยะ” “โธ่ๆๆ แม่คนอ่อนเดียงสา...มาว่าผัวลามกแล้วใครกันนะที่ครางลั่นๆ ออกมาเมื่อกี้น่ะ...ครางไม่ครางเปล่าด้วยนะยังเอามือมากดหัวผมให้แนบชิดเข้าไปอีกคุณทำให้ผมเกือบจะหายใจไม่ออกอยู่แล้วนะเมื่อครู่นี้ดีนะที่คุณเสร็จเสียก่อน ไม่งั้นได้เป็นข่าวหน้าหนึ่งแน่นอนเลย นักธุรกิจชื่อดังของเมืองนี้ตายคาร่องเสียวของภรรยาสาว...คุณว่าผมบ้ากามคุณเองก็หื่นไม่ได้น้อยไปกว่าผมสักเท่าไหร่หรอกน่าทูนหัว” “หุบปากของคุณเดี๋ยวนี้เลยนะคุณสามีก่อนที่ฉันจะทนไม่ไหวแล้วตัดลิ้นของคุณทิ้งซะเดี๋ยวนี้” “ที่ผัวพูดมานี่ความจริงทั้งนั้นนะจ๊ะเมียจ๋า ทำไมทนฟังไม่ได้หรือยังไง” “ฉันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณพูดมาซะหน่อย อย่ามาหาความกันนะ” “โอ๊ะโอ่!!! ผมก็ลืมไปว่าคุณความจะเสื่อม สงสัยจะต้องทบทวนความจำกันสักหน่อยแล้วมั้งเมียจ๋า มาเถอะจ้ะมาให้ผัวกินอีกรอบหนึ่งนะคราวนี้จะทำให้จำไปจนวันตายเลยทีเดียวว่ารสลิ้นของผัวน่ะมันวิเศษขนาดไหน มามะที่รักมาเดี๋ยวนี้เลย” “ฝันไปเถอะไอ้ผัวบ้ากาม!!!” น้ำเสียงเข้มๆ กล่าวรอดไรฟันออกมาเป็นการห้ามปรามคนบ้ากามของเธอ เท่านั้นยังไม่พอเท้าเล็กๆ นั้นได้กระทืบลงไปกลางเท้าใหญ่ของเขาอย่างเต็มแรงจนเจ้าตัวคนถูกกระทำนั้นถึงกับร้องลั่นออกมาด้วยความเจ็บปวด “โอ๊ย!!! ทำร้ายผัวได้ถึงขนาดนี้เลยหรือคุณเมีย…อย่าหนีไปไหนนะกลับมาให้ผัวชำระความก่อนเดี๋ยวนี้เลย” เจ้าของเสียงโอดครวญร้องลั่นพูดปาวๆ ตามหลังภรรยากำมะลอที่รักของตนซึ่งเธอนั้นกำลังเดินนวยนาดด้วยมาดนางพญาหมายจะออกจากห้องนอนนี้ไป แต่ก่อนที่เธอจะก้าวผ่านประตูนั้นเธอได้หันมาแลบลิ้นปลิ้นตาใส่สามีจอมเจ้าเล่ห์ของเธอเป็นการเยาะเย้ยและเดินเชิดหน้าออกไปอย่างสวยๆ ไม่หันกลับไปมองคนที่ยืนกัดฟันกรอดๆ ด้วยความหมั่นเขี้ยวอยู่ตรงนั้นอีกเลย