“เอมใจอิจฉามัน” “ใคร” “อีพรรณ” “พรรณไหน” “ก็อีพรรณระวี หรืออีคุณผู้หญิงระวีนั่นไง” “เอมใจ...ไปเรียกเจ้านายอย่างนั้นได้ไง” “ก็เรียกลับหลังนี่แหละ ต่อหน้าใครล่ะจะไปเรียกมันล่ะ...มีหวังโดนไล่ออก....แต่ถึงจะเป็นคุณผู้หญิง แต่กำพืดมันก็มาจากขี้ข้าคนใช้อย่างพวกเรานี่แหละ ยั่วคุณกอบจนได้เลื่อนขั้นเป็นคุณผู้หญิง...คุณผู้หญิงสิรีจับได้เลยตรอมใจล้มป่วย”