ชยุตม์ วโรดม วัย 34 ปี ผู้สืบทอดธุรกิจธนาคารต่อจากบิดาและยังเป็นเจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์ชื่อดัง ที่นายหน้าต่างก็ขยาดเพียงแค่ได้ยินชื่อของเขา โนโลกแห่งเกมธุรกิจนั้น ชยุตม์ไม่มีคำว่าหลบเลี่ยงและยอมแพ้ หากทว่าในเกมรักเขากลับพ่ายแพ้ให้กับคำว่า ‘เลี้ยงต้อย!’ พิมพ์ดาว สุวรรณโสภา วัย22ปี หญิงสาวผู้มีใจรักมั่นต่อ ‘พี่ชายที่แสนดี’ หากทว่าความรู้สึกนี้ได้ถูกทำลายด้วยน้ำมือของ ‘คนเจ้าชู้มากรัก’ เจ้ากรรม ผู้ชายสองคนที่ว่าคือคนๆ เดียวกัน! กาลเวลาได้เปลี่ยนเขาไปแล้วและมีเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้หญิงสาวปักใจเชื่อว่าอย่างนั้น...คือการที่เขาทุ่มเงินก้อนใหญ่เพื่อที่จะได้เชยชมเรือนร่างของเธอภายในระยะเวลา 1 ปี! “อยากได้เงินมากทำไมไม่บอกพี่” ชยุตม์หยิบกระเป๋าสตางค์ออกจากกระเป๋าด้านหลังของกางเกงยีนสีเข้มออกมา จัดการดึงบัตรเครดิตทั้งหมดออกมายัดใส่มือบางโดยไม่แบ่งแยกว่าบัตรไหนของเขาบัตรไหนที่ทำเสริมไว้ให้หญิงสาว “พี่ทำไว้ให้แต่เราปฏิเสธที่จะรับมันมาตลอด” ดวงตาเปียกชื้นหลุบมองบัตรเครดิตนับสิบใบในมือด้วยความโกรธเกรี้ยวพานให้หูอื้อตาลายขึ้นมาอย่างฉับพลัน “ไม่จำกัดวงเงิน” ยังไม่วายสำทับออกมา นั่นก็เท่ากับว่าเขายังดูถูกเธอไม่เลิก พิมพ์ดาวรู้สึกว่าตัวเธอนั้นสั่นเทิ้มไปทั้งร่าง ภายในอกปวดแปลบไปหมด จนความอดทนที่เก็บกลั้นไว้พังทลายลงพร้อมกับบัตรนับสิบใบในมือปลิวหวือไปปะทะอกแกร่ง ก่อนจะตามมาด้วยฝ่ามือบางที่ทุบรัวตรงหน้าอกแกร่งด้านซ้ายแล้วพูดย้ำทั้งน้ำตา “สิ่งที่อยู่ตรงนี้...ที่ตรงนี้...ในตำแหน่งตรงนี้ที่พิมอยากได้ไม่ใช่เงินพวกนั้น” พิมดาวสะอึกสะอื้นจนมือบางที่ทุบลงบนอกหนั่นแน่นเริ่มแผ่วเบาก่อนจะหยุดลงเพราะถูกฝ่ามือหนามาทาบทับเอาไว้...