ศศะเป็นเพียงกระต่ายน้อยที่เฝ้ามองดวงจันทร์ด้วยความหลงใหล เทิดทูนราวกับทาสผู้ภักดี ตราบใดที่แสงจันทร์ยังคงสาดส่องมาที่เธอ ตราบนั้นเธอก็พร้อมมอบใจทั้งดวงให้แก่เขาโดยไม่ หวังสิ่งใดตอบแทน "ตรีรักใคร กระต่ายก็รักคนนั้นด้วย" แต่ใครจะคาดคิดว่าวันหนึ่งเจ้ากระต่ายน้อยจะมีโอกาสได้สัมผัสดวงจันทร์ที่หมายปอง จนในที่สุดฟ้าก็ส่งลูกกระต่ายตัวจ้อยมาเป็นแก้วตาดวงใจของเธอ "มันเป็นความผิดของฉันเหรอ เธอแอบซ่อนลูกของฉันไว้นานเท่าไหร่ นี่ถ้าฉันไม่รู้เองเธอก็คงปล่อยให้ลูกฉันเป็นเด็กกำพร้าพ่อ" ..................................................................................................................................................... "ก็ให้เป็นเมียหลวงแล้วไง ทะเบียนสมรสนั้นยืนยันได้" "ตรี!" หญิงสาวซัดเผียะที่อกเขา "ยังจะพูดเล่นอยู่ได้ กระต่ายโมโหแล้วนะ" เจ้าของอ้อมแขนหัวเราะลั่นแล้วดึงตัวมากอดแรงๆ "เป็นเมียเดียวก็ได้ พอใจรึยัง...แค่คนเดียวก็หัวหมุนแล้วไม่รู้หรือไงหืม" "จะเป็นเมียเดียวได้ยังไง แล้วคุณชลธารล่ะ ตรีเอาไปไว้ที่ไหน" ศศะแย้งอย่างเหลืออด "ไม่รู้สิ" คำตอบนั้นไม่มีความอนาทรร้อนใจสักนิด