"สีหน้าค่อยดีขึ้นของอีกฝ่าย ขรึมลงทันที ก้มหน้าในท่าเหมือนครุ่นคิด ก่อนตัดสินใจเลย “เบนซ์ คือ ที่แม่โทร.มา แม่บอกว่า เอ้อ..แฟนเก่า นุ่น เขาจะมา. ขอ จ๊ะ “ ใบหน้าคมสวย เผือดลงทันที แววตาแปลบจ้าจนนงพงาต้องเม้มปาก ขอบตาเริ่มผ่าว เมื่อเพื่อนพยายามยิ้ม ยื่นมือมา “คอนเกรททูเลชั่น มิน่าล่ะ ทำท่าไล่เราตลอด “ แววตาเจ็บคู่นั้น ..พงพงาสะอื้นทันที คว้ามือเพื่อนมาบีบ เสียงสะท้านด้วยแรงสะอื้นจนหัวไหล่ไหว “ไม่ใช่เพราะอย่างนั้น เบนซ์ไม่เข้าใจเหรอ ? เราคบกันเป็นเพื่อนได้ ตลอดไปด้วย แต่...” คนฟังพยักหน้า ทำท่าจะหมุนตัวกลับเลย ไม่รู้อะไรที่ทำให้นงพงาผวาไปกอดทางด้านหลัง เกลือกใบหน้ากับแผ่นหลังหอมกลิ่นคุ้นเคย ร่างนั้นหยุดนิ่ง ก่อนค่อยๆหมุนมา เอามือประคองใบหน้าที่ต่ำกว่า มองนิ่งด้วยแววตารำลึก จดจำ.ก่อนก้มลงกระซิบ “เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปจ๊ะ แต่ ตอนนี้ ..ขอ last kiss ได้มั้ย ? ครั้งเดียว เพื่อเบนซ์จะเก็บเอาไปเป็นความทรงจำ ว่า ทั้งหมดที่เบนซ์มีได้จากเพื่อนคนนี้ คือ..แค่ ความฝัน..”"