พิมพ์แพร เธอตระหนักว่าตัวเองเป็นน้องสาวของเขา แต่ก็หักห้ามใจไม่ให้คิดกับเขาเกินกว่าพี่ชายไม่ได้ รู้ดีว่ามันไม่ได้ ไม่ใช่ เขาคือคนต้องห้าม ถ้าทำอย่างที่ใจคิดคนที่จะเสียใจก็คือแม่ของเธอ แต่ใจเจ้ากรรมมันรักไปแล้ว รักทั้งๆ ที่รู้ว่าผิด พัฒนะ ตลอดเวลาเขาไม่เคยมองเธอเหมือนพี่ชายมองน้องสาว ร่างอวบอิ่มดั่งนาฬิกาทรายน่าฟัดแค่ไหน มองทีไรเป็นต้องคอแห้งทุกที อกใหญ่ เอวเล็ก สะโพกผายงอน หุ่นกระแทกใจขนาดนี้มีหรือจะห้ามความต้องการไหว น้องก็น้องเถอะวะ โตเป็นสาวสะพรั่งขนาดนี้พี่ชายอย่างเขาก็ร้อนเป็นไฟได้เหมือนกัน "เฮียอย่า" "ไม่ทันแล้ว อยากยั่วเองทำไม ร่านดีนักก็ต้องเจอแบบนี้" "เดี๋ยวแม่เห็นนะเฮีย"