ชีคซาฮิม อัล ฟาร์ฮาน บุรุษจอมอหังการ เขาป่าเถื่อน โหดเหี้ยม และแข็งกระด้าง ‘ไฟแค้น’ ที่ลุกโชนอยู่ในหัวใจของเขา กำลังจะแผดเผาร่างกายของเธอให้มอดไหม้ด้วย ‘ไฟพิศวาส’ เขามันไม่มีหัวใจ ไร้ซึ่งความอ่อนโยน แต่ พรีมรตา หรือ พิตต้า ก็ยังหวั่นไหว ยอมให้คนใจร้ายเข้ามาอยู่ในหัวใจโดยไม่รู้ตัว “ทำไมต้องลงโทษ ฉันไม่ได้ทำผิดอะไรนะ” “ทำไมจะไม่ผิด คนที่โกหกข้าถือว่าทำผิดขั้นร้ายแรง และคนที่บังอาจมาตบหน้าข้าถือว่าต้องโทษประหาร แต่ข้าจะปรานีเจ้าไม่เอาถึงตาย แค่เป็นของข้าสักคืนก็พอ สำหรับความผิดที่เจ้าไม่ได้ตั้งใจ” “ไม่นะ...อย่าทำอะไรฉันนะ ไอ้ชีคบ้า” “หึ ข้ารู้ว่าเจ้าก็คงมีใจให้กับข้าใช่ไหมสาวน้อย แก้มของเจ้าถึงได้แดงระเรื่อแบบนี้ หวังว่าเจ้าคงไม่ได้แค่กลัวข้าหรอกนะ” เขายิ้มร้าย มันทั้งน่ากลัวและเต็มไปด้วยเสน่หาที่ทำเอาหัวใจของหญิงสาวแทบจะหยุดเต้น “อึ๋ย ออกไปนะ” พยายามยันอกแกร่งออกห่างแต่ก็เหมือนดันกำแพง ยิ่งออกแรงป้องกันตัวก็เหมือนยิ่งยั่วให้เขารุกรานเธอหนักขึ้น “ไม่ต้องกลัว ข้าไม่คิดจะข่มขืนเจ้าหรอก เพราะการลงโทษของข้าไม่จำเป็นต้องข่มขืน เพราะข้าจะทำให้เจ้าสมยอมเอง” “ไม่นะ อย่า! ฉันเป็นคนรักของราเชล ท่านไม่รังเกียจรึ” “รังเกียจสิ ข้าถึงได้บอกว่าจะ ‘เอา’ เจ้าแค่คืนเดียวยังไงล่ะ” “ท่านมันเลวที่สุด!” “คนเลวคนนี้จะทำให้เจ้านอนกับผู้ชายคนไหนไม่มีความสุขอีกเลย เพราะข้าจะทำให้เจ้าสำลักความสุข คิดถึงแต่ข้า จนลืมไอ้ราเชลไปเลยทีเดียว” ชีคซาฮิม เขาแค่ตั้งใจจะใช้ “แม่ขนมปังพิตต้า” เป็นเหยื่อล่อศัตรูให้มาติดกับดัก เพราะหลงคิดว่าเธอคือ ‘เมียรักของศัตรู’ แต่พอรู้ว่าเขาคือ ‘สามีคนแรก’ ชีคหนุ่มก็พร้อมจะ ‘แหกกฎ’ ของสุภาพบุรุษมันทุกข้อ ขอให้ได้ครอบครองสมใจ ทว่าเมื่อความแค้นจบสิ้น กลับไม่สิ้นเสน่หา เขาต้องทำเช่นไรจึงจะรั้งหัวใจของเธอไว้กับเขาตลอดกาล