“หนูพราว” ส่งสายตาแกมดุไปให้ เมื่อแม่หลานสาวตัวดียังเล่นพิเรนทร์ไม่เลิก “ขาคุณอา” พราวพิลาสขานรับเสียงใส “ปล่อยอาได้แล้ว อาจะไปวิ่งแล้วกลับห้องไปแต่งตัวให้เรียบร้อยด้วย รู้ไหมว่าแต่งตัวแบบนี้มันไม่สมควร หนูพราวไม่ใช่เด็กๆ แล้วรู้ไหม?” ตำหนิเหมือนเช่นทุกครั้ง แต่ทว่าแม่หลานสาวตัวดีหรือก็ไม่เคยจำและทำตามได้เลยเหมือนกัน ทำไมนะนับวันแม่หนูพราวของเขา ถึงได้ดื้อรั้นไม่ยอมเชื่อฟังคำพูดของเขาแบบนี้ “หนูพราวแต่งตัวไม่สมควรตรงไหนหรือคะคุณอาเขตขา หนูพราวก็แต่งแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว และที่สำคัญหนูพราวแต่งให้คุณอาเห็นเพียงแค่คนเดียวเลยนะคะ คุณอาไม่ชอบเหรอคะ?” ‘จะให้อาชอบได้อย่างไรกันหนูพราว หนูพราวเป็นหลานไม่ใช่ผู้หญิงที่อาจะลากขึ้นเตียงได้ เล่นแต่งตัวด้วยชุดนอนบางๆ โนบรา โนอันเดอร์แวร์แบบนี้ มันทรมานเจ้าลูกชายของอามากแค่ไหนรู้ไหม?'