"ผู้หญิงเราทุกวันนี้ทั้งเก่งทั้งมั่น พึ่งพาตัวเองได้ไม่เห็นต้องง้อผู้ชาย เพราะแบบนี้ประชากรสาวโสดจึงมีอัตราการเติบโตเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ ซึ่ง ‘รุจดารินทร์’ ก็เต็มอกเต็มใจที่จะใส่ชื่อตัวเองลงในสำมะโนประชากรกลุ่มดังกล่าวนี้ ผู้ชายที่เธอยินยอมให้ใกล้ชิดมีเพียงหลานชายฝาแฝด และไม่เคยมีสิ่งใดอยู่นอกเหนือการควบคุมของทนายสาวมือฉกาจ... กระทั่งพ่อครัวหนุ่มสุดเซอร์ผู้ซึ่งเป็น ‘ขบถ’ ตั้งแต่หัวจรดเท้าในสายตาเธอโผล่เข้ามาในชีวิต เธอก็เริ่มสูญเสียการควบคุมหัวใจนับแต่นั้น ใช่แล้ว... เสียการควบคุมหัวใจ แต่กับท่าทางการแสดงออกเธอยังฝืนไว้ได้ และทำได้นานเสียด้วย ตั้งกว่าปีที่รักเขาข้างเดียวอยู่แบบนี้ หากทะเลยิ่งสงบก็ยิ่งไม่น่าไว้ใจ เพราะนั่นหมายความว่าพายุกำลังจะมา และเขาควรระวังตัวให้ดี ถ้าโอกาสมาถึงเธอเมื่อไหร่ รับรองเธอรุกเขาสุดขีดแน่! หือ? ภาพพจน์? โอ๊ย นาทีนี้อย่าได้แคร์! "